Гэрээ санаад байх юм...

Гэрээ санаад байх юм, зөнөж байгаа юм бол уу... Хар багадаа гэрээсээ холдохдоо ингэж санаагүй дээ... Бодвол сургуулиа төгсчихөөд л гэртээ харьчих юм чинь гэж бодож байсан болхоор арай дээр байсан юм бол уу даа... Одоо болхоор би ингээд л гэр орон, аав ээжээсээ хол амьдрах нь гэсэн бодол байнга л толгойд эргэлдээтэй байдаг болж... тэгэх тусам нь гэрээ санаад л, харьчих юмсан, охиноо аваад л ээждээ нэг л өдөр хэлэхгүй яваад оччих юмсан гэж бодогдоод байдаг болж... Ханийн минь заяа гомдох байгаадаа, юугаар ч дутаахгүй, аль болох сайхан байлгах гээд л зүтгээд байх тусам нь би гэрээ санаад байх юм... Өчигдөр энэ дууг сонсож уйлж нэг сэтгэл онгойлоо:

Охин маань том болж байнааа... Энэ хэдэн сар хийсэн ажил гэвэл охинийхоо өсөж буйг, өдрөөс өдөрт шинэ зан сурч байгааг нь л гайхах шив дээ. Одоо миний охин найман сартай, мөлхөж сурч байна, аягаар юм ууж, хоол нэхэж, бүжиглэж(хөгжим дугархаар л толгойгоо сэгсрээд, хөлөө дэвслээд баярлаад унадагийн), унтахаа болхоор ббббүүвэээй гэж уйлж, ганцаараа шөнөжин унтдаг(хахат яг ш дээ ээжээ гэж бодож байгаа энэ) болж байна гээд л зөндөө зөндөө өөрчлөгдөж байна... Эхний хэдэн сар шинэ газар, бас маамуу охиндоо дасах гэж, бас бичиг цаасны ажилаас авхуулаад сандраах юм нэлээн байсан нь одоо л овоо цэгцэрч байх шиг байна. Ямартай ч хүний яриад байгааг ойлгоод, хариулаад байхаар хэлтэй болчихлоо... Одоо нэг ажилтай болчихвол ч...